Prison, Malibu en Party CABS

Jeetje dat is al weer een hele tijd geleden!! Sorry hoor jongens dat het zo'n tijd geleden is maar ik maak ook zoveel mee ;)!

Ik heb onder tussen al weer zoooo veel gedaan en gezien! Ik weet mijn god ook niet waar ik moet beginnen!

Laten we een even kijk... Ik zou jullie nog vertellen over mijn roommate Therese die in prison is beland.
Zo als vele van jullie wel zullen weten zijn zweedse mensen enorme party people...!
Nadat de hele bende hier een pre party had gehad zijn ze met zijn alle naar Ista la vista vertrokken in een grote limo!
Als men een beetje weet hoe het er daar aan toe gaat dan is men erg op zijn hoede. Politie mannen lopen constant heen en weer met grote jacht honden en zien iedere mogelijk kans om iemand aan te houden.... Ja zelf als je moe bent, geen druppel alcohol gedronken hebt en een beetje op de stoep zit... Van blaas testen hebben ze hier ook niet gehoord...
In ieder geval om een lang verhaal kort te maken, de hele benden die inmiddels dus al ernstig zat waren kwamen aan in IV waar dus al menig politie man klaar stond toen ze de taxi uit stapten.
Therese die een beetje aangeschoten was (dus nog niet zo ver heen dat ze niet meer normaal kon converseren) struikelde de taxi uit. Nou moet ik er ook bij vertellen dat je dus ABSOLUUT NIET MET EEN FLES, BEKER OF WAT DAN OOK waar men alcohol in kan schenken over straat moet lopen. Je raad het natuurlijk al toen Therese de taxi uit struikelde had ze een rood bekertje met snacks in haar handen en van het een kwam het ander van het een op het andere moment was ze weg. Hanna in paniek waar is Therese vroeg ze aan Philip, die stomdronken was. Ja eehm die hebben ze in de handboeien geslagen. WAT!!!?
Dus mij roomie was zomaar zonder enige echt rede mee genomen. Ze heeft 20 uur in een cel gezeten met 4 andere handtastelijke dames die er veel erger aan toe waren dan haar. Ze heeft daar 2O UUR in een cel gezeten waar het 15 graden was in uit gaans kleding zonder eten en drinken, Hanna mocht haar niets aanbieden geen warme kleding geen voedsel NIETS. Therese vertelde dat de cel besmeurd was met bloed en urine en dat ze alleen maar heeft kunnen zitten op een koude ijzeren bank.... Nou mensen nu weten we dat we zeer goed op onze hoede moeten zijn.... WIJ hebben hier ook wel een lesje van geleerd...

Inmiddels is ze al naar Court geweest en hadden ze te weinig bewijs tegen haar dus in plaats het land uit gezet te worden of een boete te betalen van 1000 dollar moet ze nu een boete betalen van 285 dollar, nog veel! maar minder erg dan de andere opties.

Inmiddels ben ik ook naar het ART&BEACH festival geweest met mijn zwem maatje Sara uit zweden.
Een drie daags event op West-Beach vlak bij mijn school.
Dus in the afternoon na mijn tekenklas ben ik als de wiede weer ga naar huis gegaan om mezelf festival klaar te maken (denk jeans, fashionable t-shirt, vestje en the flipflops of course ;) wnat all stars zijn out of the questions als je naar een strand festival gaat)
Na meer tijd in de bus besteed te hebben dan in mijn appartement kwam ik na ander half uur eindelijk aan op HET STRAND. Bleek dat Sara daar al een half uur aan het wachten was oeps....
(dit zal voor sommige mensen enigzinds ernstig bekent voor komen... :p) Na wat heisa om een kaartje te bemachtigen waren we dan eindelijk binnen en goh dat viel wel een beetje tegen... Het was half zo druk als men verwacht als je naar een event gaat als Pinkpop of Lowlands!
Maar des al niet te min zag et er goed uit. Onze oren werden meteen naar steen goedde Technomusic getrokken (zelfs mijn muziek smaak begint hier enorm te veranderen! Ik luister sinds kort zelfs naar Rihanna en zeg nou zelf zo goed is die nou ook weer niet, gewoon het standaard pop divatje!) Na een beetje rond gehangen te hebben bij de techno-oasis en gigantische Fruitcocktails gedronken te hebben begon dan eindelijk de persoon waar we het meest voor gekomen waren, Natasha Bedingfield! Maar voordat we een plekje gingen zoeken tussen alle sweatshirts, baggyjeans of sportwear (terwijl Sara en ik daar helemaal opgedoft in ons Music-fesival outfitje klaar stonden om de boel daar onveilig te maken) belde ik even met Annelot because she was supose to be there some were (sorry kan nu al niet meer op een juiste NL zin kome :s) with her friends. En ja hoor net toen mijn telefoon over ging zag ik ergens rood haar door de mensen massa heen dansen! En niet veel later was het een grote groep van gezellige Hollanders, Zweedse met hier en daar een verdwaalde Amerikaan. Deze gezelligheid was echter maar van korte duur want deze stelletje Hollanders ;) hadden natuurlijk weer typisch hollandse streken uitgehaald. De dames hadden een Heinekebandje geregeld want jaha mensen zelfs op festivals als dit is men nog zo pietluttig over het ''alcohol gebruik'' :s...
Maar onze bedroeftheid was snel over toen eindelijk Natasha Bedingfield begon te spelen!
Man wat heeft die een stem zeg, wat zingt ze goed live!
Na een volle drie kwartier geswingt te hebben moest mijn vrientinnetje helaas gaan dus bleef ik alleen achter op het festival terein, ik voelde me enig sinds in de steek gelaten maarja ik had ook de keus kunnen maken om met haar mee te gaan alleen moest madame zo nodig Ziggy Marley nog ff zien. En in een woord geweldig!

Oke ik spoel even gauw door want dit heeft ongeveer 7 weken gelden afgespeeld schaam schaam....

Malibu zucht... a village which is 27 miles long!
Het drop waar onder andere sommige scenes van de OC is opgenomen!
S'ochtens om half negen zaten Lys en ik met een brakhoofd in de auto op weg naar weten wij veel wat ons te wachten stond (shoppen, zonnen en surfdudes bewondenren).
Na een tocht van anderhalf uur langs de kust en ruige rotswanden kwamen we dan eindelijk in Malibu, we werden afgezet bij een klein winkelcentrum en besloten een hotchoclate te halen bij the starbucks toen Lys enrome buikkrampen kreeg. Na een uurtje gechillt te hebben ging het allemaal weer wat beter en besloten we even te gaan rondlopen binnen 10 minuten hadden we het hele winkelcentrum gehad en teleur gestelt liepen we maar weer terug naar de starbucks. We besloten maar te gaan vragen of er nog iets anders te doen was hier. Na 5 vragende blikken verder met het commentaar dat dit Malibu was en dat je hier kon wonen of alleen kon surfen was het eindelijk raak en hoorde we dat we ongeveer nog 20 minuten moesten lopen om enig sinds nog iets aan onze shopdag te kunnen doen.
Na een zeer lange 20 minuten kwamen we aan bij een winkelcentrum dat enig sinds nog een beetje mensen had.
Uit eindelijk hebben we het hier heerlijk naar ons zin gehad met onze buikjes vol van de lekkerste organic sandwiches ever, en een personal make-up stylist besloten we naar het strand te gaan.
Onbesloten liepen we een beetje rond toen we uit het niets op een hoorden HE NEDERLANDERS!
Man die blijven echt over op duikelen....!
Zo far so good hebben we een uur met twee dames uit dorderecht staan praten, ze waren hier op een tiendaagse vakantie om hun favourite band te bewonderen.
Eenmaal op het strand zagen we dat er enorm veel leuke, knappe en typisch gespierde surfers aan het surfen waren.
Een beetje giechelend hebben we een heerlijke2 uur genoten, met ook nog een zeer knappe surfdude die ons ook wel zag zitten.
Verdooft van de zon en al het schoons wat daar rondliep liepen we weer terug naar het centrumpje.
We waren nog niet van het strand af toen opeens een groepsurfers aan ons vroeg of we zin hadden om een martini te drinken maar
A: we zijn allebij nog geen 21 en
B: deze mannen waren ongeveer drie keer zo oud als wij waren, in stilte liepen we terug naar het centrum....

ParyCabs

Een hectische avond...
Terwijl ik probeerde mijn portfolio af te maken, me om te kleden en te genieten van een wijntje speelde er bij ons een feestje af in het appartement. Twintig man over de vloer allemaal zweeds met hier en daar een verdwaalde nederlander.

Na dat ik hopeloos geprobeert had om iedereen uit mijn kamer te jagen vertrok gelukkig de hele zooi en lieten ze mij achter met een half afgebroken appartement.

Maar ik besloot er lekker niks aan te doen!
Samen met Jap & fab en Lys gingen we naar de bushalte die ons zou brengen naar Isla Vista.
Na een tocht met een zeer chagrijnige buschauffeur en gestaar van vieze oude mannetjes (wat was ik blij dat we twee mannen bij ons hadden....!) waren we eindelijk op het terein van de universiteit tot dat Fabian riep dat hij gigantisch nodig moest plassen en van het een op het ander moment waren Jap & Fab opeens verdwenen en bleven de twee meisje achter in een donkere kleine bus...
We stapten zomaar ergens uit en besloten maar te gaan lopen. We entered IV waar we al half blote dames tegen het lijf liepen.
Na vele pogingen gedaan te hebben om Hanna te bellen en een uur in het donker gelopen te hebben kwamen we dan eindelijk op de plaats van bestemming...

En dit bewaar ik voor het volgende bericht want ik moet nu naar school!

Hou ik de spanning er ff in ;)

Kus en Knuffel voor iedereen en ik hoop dat jullie ook weer van dit verhaal genoten hebben!
Sorry dat het zo lang geduurt heeft...